|
|
|
خطرهای ژئومورفولوژیکی برای سد وانیار با تاکید روی فعالیت مجدد گسل تبریز، شمال غرب ایران
چکیده: سد شهید مدنی یا وانیار روی رودخانه آجی چای در شمال تبریز که بر اساس فرم سرخ فوقانی میوسین ساخته شده است. این سنگ شناسی در کل متشکل از ماسه سنگ ها، جوش سنگ ها، خاک رس و سنگ گچ می باشد. گنبدهای نمکی نیز زیر ناحیه مخزن پشت سد می باشد. شیب های پشت مخزن پایدار نیست. رویدادهای غیرمنتظره مانند نشست خاک می توانند بعد از پر شدن مخزن روی دهند که منجر به تخریب زیرساخت می شود. با این حال، جدی ترین رویداد می تواند تراوش آب درون گسل تبریز باشد. این گسل به مدت 220سال است که مجددا فعال نشده است و به نظر می رسد که تراوش آب از مخزن می تواند منجر به حرکت دو سمت صفحه گسل شود. به نظر می رسد که جابجایی گسل می تواند منجر به زمین لرزه ی بیش از 6.5 در مقیاس ریشتر شود. برای جلوگیری از این فعالیت مجدد گسل، پر کردن مخزنمی بایست به تدریج صورت گیرد.
:: برچسب‌ها:
خطرهای ژئومورفولوژیکی ,
سد وانیار ,
فعالیت مجدد گسل تبریز ,
گسل تبریز ,
تبریز ,
شمال غرب ایران ,
آذربایجان ,
آذربایجان ایران ,
سد شهید مدنی ,
مقاله انگلیسی عمران و معماری با ترجمه فارسی ,
مقاله انگلیسی عمران و معماری با ترجمه ,
مقاله انگلیسی عمران و معماری ,
Geomorphologic hazards ,
Vanyar Dam ,
emphasis ,
reactivation of Tabriz fault ,
northwest Iran ,
Iran ,
Azerbaijan ,
tabriz ,
:: بازدید از این مطلب : 93
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 5 تير 1395 |
نظرات ()
|
|
|
|
|
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
